ნინო,მაია,რუსო

ნინო:



მაიავ ჭინჭარაულო

სად დამეკარგე ქალაო,

შინ მაინც გადმამირეკე

ნუ მომკლავ დარდისაგანაო.



მაია:



შენ შემოგევლე ხევსურო,

ჩემო ფანდურათ ქალაო,

იცოდე ძაან მიყვარხარ

ჩემი სიცოცხლე ხარაო.



რუსო:



ჭინჭარაულის ქალები

ლექსობას არ იშლიანო,

არ იცილებან მამ-პაპათ,

იმათ ნავალზე დიანო.



აფსუს ჭიუხის შვილებო,

თქვენ ქალაქს უნდა ვლიდეთა?

შატილის კოშკებს უთქვენოდ

შამაჰკლებია დიდება.

ზაფხულში მაინც წახვიდით,

მაგისთვის მადლი იქნება,

თან სვანიც წაიყოლიდით,

გახარებული იქნება.



მაია:



რა პრობლემაა რუსუდან

შენაც წაგიყვან შატილსა,

ერთ კაი ბიჭსაც გიშოვი

ვაჟკაცსა, კარგად გაზრდილსა,

შენფერა კარგ გოგოები

დასაკარგები არ ასა,

სვანისა არცრა არა გცხავ

შენ გავხარ ხევსურთ ქალასა.



რუსო:

კაფიაობას თუ ამბობ

მართალ ხარ ხევსურს ვგავარო,

დედულეთი მყავს ხევსური

ნახევრად ხევსურ ვარაო,

მაგრამ მთლად ეგრეც არ არის

შენ როგორც გინდა ქალაო,

ყველას ხევსურებს აბრალებ

მართალი არა ხარაო.

იცოდე თეთნულდის ძირში

სოფელ მულახი ასაო,

აიმ მულახის შვილი ვარ,

აიმ სვანეთის ქალაო,

და თუ ხევსურულს ვალექსებ

მე მაინც სვანი ვარაო,

რაც შეეხება კარგ ვაჟსა

აბა შენ იცი ქალაო:)



მაია:



შენ სუფთა სვანი რომ იყო

ამდენს ვერ გალექსავდიო,

ხევსურის გენები რომ გაქვს

სახეზედ არის ფაქტიო,

სვანობას არვინ გიწუნებს

თეთნულდის შვილი ხარიო,

კაი, მე ხევსურს გიშოვი

შენ გამიჩითე სვანიო.



რუსო:



ხოდა აეგრე ხევსურო,

სვანურ წილს ნუ მიჩაგრავო,

თუ გინდა მულახის ხილვა

სვანობას ნუ მილანძღავო,

კარგი ხევსურო გიშოვნი

ერთ რქიან, მაგარ სვანსაო,

ოღონდ იცოდეთ დაუთმეთ

ერცხვას ნუ დაჩიგავთაო,

თორემ იცოდე მერე მე

აღარ ვიცოცხლებ თავსაო.



მაია:



ოღონდ შენ თავი იცოცხლე და

სრუ არ გავიღებ ჩქამსაო,

თუ ძირში ვერ წავაჭერი

გადავუქლიბავ რქასაო.