მე აღარ წავალ საიქიოში

მე დავბრუნდები სიკვდილის მერე,

ყვავილს მოგიტანთ საიქიოდან,
მოვიტან ღმერთის ლამაზ სიმღერებს
და თვითონ ღმერთის იმედს მოვიტან.
მე დავბრუნდები საიქიოდან,
ბალახად მოვალ, ნისლად და წვიმად
წამალბალახა ყვავილს მოვიტან,
რომ ვუმკურნალო,ვისაც რა სტკივა.
მე დავბრუნდები საიქიოდან,
მაღალი ღმერთის სუნთქვას მოვიტან,
მე დავბრუნდები თავისუფალი
სიკვდილისა და სიმარტოვისგან.
მე აღარ წავალ საიქიოში,
ყველგან ვიქნები:ქარში,წვიმაში,
ვიქნები მზეში,მზის ამოსვლაში
ცისკრის ვარსკვლავთან ვივლი დილაში.
მე აღარ წავალ,სულ აქ ვიქნები,
საუკუნიდან საუკუნეში,
მაღალი ღმერთის სუნთქვა ვიქნები,
სიყვარულს დავთეს ყველას გულებში.
მე აღარ წავალ საიქიოში,
ვიქნები ქვეყნად,დილის სიოში,
არაგვის ერთი ტალღა ვიქნები,
ტალღა ვიქნები მტკვარში,რიონში.
მე აღარ წავალ,
მე აღარ წავალ,
მე აღარ წავალ საიქიოში!
მომენატრებით?ვიმოგზაურებ
სააქაოდან-საიქიოში...

/გოდერძი ჩოხელი/

"მუმლი მუხასა"

მუმლი მუხასა...
მუმლები...
მუმლი...
ხოლო, აქეთ კი-ქართველი ხალხი...
ესაა ჩემი მკლავი და შუბლი,
ჩემი მამულის მკლავი და ძარღვი.
ვაი, ემაგ ცრემლს, შენ რომ დამალე...
"ნეტავი ოდეს, ჩემო იარალი..."
ბუქში რომ ხვევდა სამხრის ტრამალებს,
ჩვენი ლაშქრული და იარაღი.
ვაი, ჩვენს კოჯორს ,
ვაი,ჩვენს კრწანისს,
მოსძალებია მუმლი მუხასა...
იმ, მუხას, რომლის მიწა და წყალი
დავითს ხმლის წვერით შემოუხაზავს.

/ნოშრევან არაბული/ 1999

ჩვენ რატომ ვგავართ ერთიმეორეს?

აზმორებს ღამეს ქედებზე ახლა,
დუმს მყუდროების სასახლე დიდი,
ფანტელთა ცვენა და ლექსი გვახლავს,
მეხვევა შენი სულისთქმა მშვიდი.
შეჰყურებ მთვარეს, ოცნებებს ქარგავ,
მკითხავ და კიდევ გამიმეორებ:
"არცერთი ფიფქი ერთმანეთს არ ჰგავს,
ჩვენ რატომ ვგავართ ერთიმეორეს?"

/ნოშრევან არაბული/

ნატვრა

მიზიდავს მთები, ნისლები
და კლდენი ქარაფიანი,
მთის სუსხი გამთენიისას,
ფეხქვეშ ბალახი ცვრიანი.
ხევში მდინარის ფერხული,
მთის წვერზე ცისკრის ციალი,
როს გაიხარებს მათ ცქერით,
ნეტა ეს გული,ტიალი?
თუმც კი ჯერ კიდევ წინ მიძევს
ცხოვრება შარა-გზიანი,
ოღონდ არ ვუწყი რარიგი,
ღრუბლიანი თუ მზიანი.
არც სიგრძეს გამოვიკითხავ,
ვიქნები "თავაზიანი",
სიკვდილი მუდამ ადრეა,
არასდროს არის გვიანი...

/მაია ჭინჭარაული/

"ლებაისკარს რო ციხე დგა..."

“დიდვაკეს ჩამოხვიდოდი
დიდგული,კარგი ძმებითა,
ვიცოდი,აღარ გინდოდი,
თქვი სიტყვით გასაგებითა.
ლებაისკარს რო ციხე დგა,
ქალო,ტან გიდგა ისეთი,
ვერ ვნახე შენი სადარი,
შემოვიარე ქისტეთი.
წასვლა სჯობს წარმავალისა,
უძმობა ცუდის ძმობასა,
ვაი ქმარს ავის ქალისას,
დაუგვიანებს გზობასა.”

    ამ სტრიქონების ავტორის, ჩალხა ჭინჭარაულის საღამო გაიმართა 26 ოქტომბერს, საპატრიარქოს ახალგაზრდულ ცენტრში,სამების ტაძარში. სიტყვა წარმოთქვეს პოეტებმა- ბათაღერ არაბული, ერეკლე საღლიანი, ლელა გაბური, კობა არაბული, მაია გონჯილაშვილი და სხვა. ავტორის ლექსები წაიკითხეს მისი შემოქმედების მოყვარულმა ახალგაზრდებმა. საღამოს უძღვებოდა ნინო ჭინჭარაული, ხოლო მუსიკალურად აფორმებდნენ ანსამბლები “სამრეკლო”, ლილეო”, “დები ზვიადაურები” და მომღერალი მირანდა მაისურაძე.

  ჩალხა ჭინჭარაულს ორი კრებული აქვს გამოცემული,რომელთა რედაქტორიც ავტორის დისშვილი, პოეტი ლელა გაბურია. ავტორი 3 წლის იყო, როცა ხევსურები იძულებით ჩამოასახლეს ბარში, ამიტომაც ბევრი მისი ლექსთაგანი მშობლიური კუთხის მონატრებითაა გაჟღენთილი, თუმცა პოეტი ლექსის თემატიკის სიმწირით არ იზღუდება და ყველაფერს ეხება, რასაც ცხოვრების მანძილზე გრძნობდა და განიცდიდა. კრებულებში შესულია როგორც რითმიანი, ისე თეთრი ლექსებიც:

“შორს დარჩნენ ნიღბები და მყუდრო ლოჟები,
და ქარში დაირხა სინაზე ქალური,
ხელებში შემაწყდნენ მაგარი ოჟები
ნაპრალებს ეხლება ცხენების თქარუნი.
ირგვლივ ფერხულია სიყვითლის სახადის,
გზები ავსებულა მკვდარი სილამაზით,
ქარი მომსისინებს-"აქამდის სადა ხარ?"
ხევი მომხრიალებს და ისიც ამაზე.
უსწრაფეს ფიქრისა მზისფერი ცხენები,
თანაც გზა საშიში და ასე დამრეცი..
მოვქრივარ კლდეებზე გიჟური ჭენებით,
შემინდე ძვირფასო, თუ სადმე დავეცი! “

**
გიორგის

“შენი პაწაწა ხელის მტევანით
გაზომილი მაქვს წუთისოფელი,
მე თავზე მადევს
ვაშლი ვალდებულების
და შენ მიმიზნებ გამოუცდელი ხელით.
ასე ვიდგები, მთელი სიცოცხლე-
გასროლის მოლოდინში...”

**
...
"ლებაისკარში დგას ფიჭვი ბერი
და დათვლილია მისი დღეები.
ჩამოსცვენია ქარაფებს თოვლი
და გაცრეცილან სათიბეები.
ქვითინებს ქარი დანგრეულ ნიშში,
ველური ხმები ნანგრევებს აცრის
და ყმუის ძაღლი მოგებით ნიშნის..
არის ღმერთი და არ არის კაცი!”


    დღეს, ეს ღირსეული ხევსური კაცი გარდაბნის რაიონში ცხოვრობს და იქაც ინახავს ძველი ხევსურეთის სულს და ტკივილს. ისევე, როგორც ლებაისკარში ეულად შერჩენილი ციხე...

ღმერთმ მაგცას წყალობა და დღეგრძელობა, ჩალხა ბიძა.


/ნინო ჭინჭარაული/

ჩალხა ჭინჭარაულის საღამო(ფოტოები)10/26/2012

For english-language visitors

I don't speak english as well to understand everything you say.Sorry for not answering to your comments. 

პრეზენტაცია მწიგნობართა ასოციაციაში

        ერთი წლის ლოდინის შემდეგ როგორც იქნა დაიბადა ჩემი პირველი პროზაული ნაწარმოები,მინი რომანი- "ყვითელი,ოქროსფერი მზისფერი". ბედნიერი ვარ არამარტო ამით, იმითაც, რომ საქართველოში კიდევ არსებობენ გამომცემლობები (ამ შემთხვევაში ერთადერთი) რომლებიც თავისი ხარჯით უბეჭდავენ ახალგაზრდა შემოქმედებს და მათთვის არაა აუცილებელი ავტორი იყოს ცნობილი და კისერზე რამდენიმე "საბა" -ს პრემია ეკიდოს :) დიდი მადლობა ამისთვის გამომცემლობა "გრიფონს".
   
     წიგნი იყიდება სამ მაღაზიაში:
1. წიგნის მაღაზიათა ქსელი "ლატერნა" (რუსთაველის 16)
2. ლიტერატურული კაფე (პეკინის 31)
3. "სამშობლო" (ყაზბეგის 4)

     იმედი მაქვს, ჩემს პირველ პროზაულ ნაშრომს შეიყვარებს მკითხველი, მით უფრო, რომ მასში მოთხრობილი ამბების 90% რეალურად შეემთხვა ავტორს, ან მის მეგობრებს. რომანის რამდენიმე პერსონაჟი კი დღესაც დადის თბილისის ქუჩებში და სხვა სახელს და გვარს ატარებს.

პრეზენტაცია გაიმართება  4ნოემბერს, კვირას, 5საათზე, ი.ჭავჭავაძის სახელობის მწიგნობართა ასოციაციაში, რუსთაველის გამზ. 40ა.მეორე სართულზე.


/ნინო ჭინჭარაული/