ნინო და მაია(ბერძნული)

ნინო:



ვიფიქრე ჩემო ხევსურო,

ბერძნულსა ჩავუჯდებიო,

ქსეროქსი დამიკარგნია,

გადავიგლიჯე თმებიო.

არც რვეულს ჩამიწერია

ანბანი და სიტყვებიო,

ხვალ რაიც გინდა რომ მკითხოს

სირცხვილით დავიწვებიო.

(არც შენ ხარ ჩემზე კარგ დღეში

კითხვაა შენთვის ძნელიო,

ერთ ასოს ვერ გაიხსენებ

ბრინჯივით დაიბნევიო.)



მაია:



ლექსის ბოლოთი შეგატყვე,

წაკბენა გეხერხებისა,

რა მიკვირს თავი იჩინეს

გენებმა გურულებისა.

დაგისწავლია ანბანი

ჭკვაზე აღარ ხარ ტრაბახობ

ხევსურო შენი მიღწევით

მიაც ძალიან ვამაყობ.



:



ხევსურო, ეხლა შევავლე

თვალი შენს გალექსებასა,

არც რაი ხომ არ გწყენია

შენ გულის გახარებასა.

არცა წაკბენით მითქვია,

ჩემ მზეზედ დამიფიცია

შენ რო მაჩნიხარ ქალაუ,

მზეს შეშურდება იცია?