ჩურჩულით გპასუხობს გული და
საწადელს თვალები გირანდავს,
ვერ ვბედავ,
კრძალვა და რიდია,
მწყურიხარ...
და მაინც მივდივარ...
მივდივარ და მზისფერ კულულებს
სხივს დაუწალიკებს მთის ქარი,
დროც ტიალ ჭრილობებს მიწყლულებს
-გულისთქმა რაით ვერ გითხარი...
სიცივით შემკრთალი თვალებით,
თითებზე დამტირის სანთელი,
მწყურიხარ...
საწადელ ვერ განდე
დარდს ჩუმად დაუხრავს სათქმელი...
მთებისკენ შენს მზერის ბილიკებს
შევყვები,
სულ გადაგივიწყებ...
ყბებს უვსებს ნისლები ხეობებს,
საფიხვნოს ჩამამსხდარნ ღრეობენ...
/მაია გონჯილაშვილი/
No comments:
Post a Comment