გაუხმაურებელი ლექსი,რომელიც მირზამ კომუნისტ მწერლებს მიუძღვნა და ამისთვის მათგან დევნა დაიმსახურა.
მთაში თქვენმა ხმამ სმენას უწია,
გინდათ, მეც თქვენებრ ქარებს შევება?
უფრო ძნელია კაცში მოხდეს რევოლუცია,
ვიდრე რუსეთის აყირავება.
ტყვილად ირჯებით, მეგობრებო,
მე ვრჩები ისევ,
მე ვრჩები ისევ თქვენი საქმის მტრული მდევარი
და მაღალ მთაზე მარტოდ მარტო ღამე მთევარი,
ამ საუკუნეს ფაშატივით მოვუგრეხ კისერს.
1937.
/მირზა გელოვანი/
No comments:
Post a Comment