მაია ჭინჭარაული:
“ვისაც რა უნდა იფიქროს ისე,
რა ვქნა ცხოვრებას ვერ ვუჭერ მუღამ ს,
არ მწყდება გული არც არავისზე,
მე ვერ დავუწყებ სიცოცხლეს მუდარს!”
მაია გონჯილაშვილი:
“ რა უშნო ფიქრებს შაჰყრიხარ
სად რა მაჰხელე ნეტავი
,,ცხოვრებას მუღამს ვერ უჭერ",
სხვაც არ აცდუნო შენსავით...”
მაია ჭინჭარაული:
“მე არ შავყრივარ სეხნიავ,
თვითონვე შემომეყარა
თორ, განა მე არ მინდოდა
რომ ამ ცხოვრებით მეხარა..:))”
მართა ჭინჭარაული:
“რაირა გზებით იარე,
ავს რო შაჰყრიხარ მხოლოდა?
რა გვესმის ჭინჭარაულებს,
ერთ რიჟიკაიმც გვყოლოდა,
სიცილით მიგვაყენებდა
ვაი-სიცოცხლის ბოლოდა:)”
მაია გონჯილაშვილი:
“ კაი რამ მაჰყვეთ ვკვირობდე
ნაღველ რა გასაკვირია,
ჩამოგეყარნენ საფიქრალნ
შენამც ცრემლ დაგადინია,
ცხოდ გიჟანგდების ხანჯალი
მაგხელეს სადამდინია,
სეხნიავ ჭკვაში არ მამდის,
შენი აჯილღა ფიქრნია...”
Mმაია ჭინჭარაული:
“ ღმერთმ დამიფაროს მართაო
ავს რო შავყროდე მხოლოდა,
ხანდისხან წავიწუწუნებ,
მემრ გავიცინებ ბოლოსა:)
გულიდან ჯავრებს გადვიყრი
შავსცინებ მზეს და მთვარესა
ვინატრებ ნეტამც შამყარა
ჩემ დანატრულის თვალებსა”
ნინო ჭინჭარაული:
“ მაინც სთქვი ბოლოს მაინცა!:)
თორ მე გეტყოდი თავადა,
მამსვლელ მაოს და გაგიქრობს
ფიქრებს ჩამაყრილს შავადა.
მანამ აქა ორ,სიცილის
ცრემლს მე გადინებ ღვარადა,
როცა ქოთქოთსა-წუწუნსა
მიაც მოვრჩები თავადა.”
მაია ჭინჭარაული:
“სანამ შენ ქოთქოთს მოიშლი
ვირი ისწავლის ცეკვასა,:)
ეხ, დაო, მომსვლელს ვერ ვხედავ
ნეტავ ვუცადო მე რასა?
ან ჩემი თავის მტერი ვარ,
ან შავუპყრივარ წერასა,
რადრა ვირთულებ ცხოვრებას,
სრუ გზას რად ვეძებ ძნელასა,
ან რისთვის ვუბნობ ამდენას,
რა აზრ აქვ ან გამხელასა?”
ნინო ჭინჭარაული:
“არ მაოს?-იქით ჰქონია
გზაც დაულოცე შენითა,
თუ ვაჟი შენფერს ვერ ამჩნევს,
თოლებს რაად ღლის ცქერითა?
ჩემ ქოთქოთს შენ ნუ იჯავრებ,
მაგასაც ეშველებისა,
ვირის კი რა მოგახსენო:)
ან შენი "ძნელი გზებისა"?
მარტუა ერთსა გეტყოდი,
მარხე კაც ვერ მიხვდებისა-
გატკეპნილ ბილიკებზედა
სული ვერ გაიწვრთნებისა”
Wow! After all I got a web site from where I be capable of truly get helpful data concerning my study and knowledge.
ReplyDeletemy webpage - Ameriloan.com