Friday, September 9, 2011

"მინდვრის ფსალმუნები"


(ფიქრის სხეული)

*

ჩემი ცხოვრების წესს პოეზია მკარნახობს,პოეზია განსაზღვრავს.

მე ლექსში ვცხოვრობ,ლექსით ვსუნთქავ, ლექსიდან ვიხედები და სამყაროს დალაგებასაც ისე ვცდილობ,როგორსაც ლექსი მთავაზობს.
ალბათ ესაა მიზეზი ჩემი უამრავი შეცდომისა. ნაკლებად გაცნობიერებული, რეალური ცხოვრება ბევრად განსხვავებულს მკარნახობს,საპირისპიროს-ვიდრე ლექსი.
ეს,ალბათ კანონზომიერია. ლექსის შექმნაში შენ ღებულობ მონაწილეობას და საგნებს ისეთნაირად ალაგებ, რომ შენთვისაც სასიამოვნო იყოს და ლექსისთვისაც მისაღები. მაგრამ,როცა პირისპირ რჩები სინამდვილესთან- ნუ გამოვრიცხავთ იმ გაურკვეველ შიშს, რომელიც სულს აგიბურუსებს, სხეულს აგითრთოლებს, რადგან ახლახანს, სულ ახლახანს, განსხვავებული, მეტად მიმზიდველი სამყაროდან გამოხვედი-პოეზიის სამყაროდან.

იქ ყველაფერი ისეა, როგორც შენ გინდა. ყოველ შემთხვევაში, თავს საკუთარ ჭერქვეშ გრძნობ.

*

/ტარიელ ხარხელაური/

No comments:

Post a Comment